donderdag 16 augustus 2012

Close to Me




Waarschijnlijk gaat mijn leven veranderen... Nou ja, er gaat hopelijk in ieder geval 'iets' veranderen.

Ik ga vanavond in quarantaine. Nou ja, dat ook niet echt. 

Ik ga meedoen met PureScapes en ik begin vanavond. Ik blijf er tot en met dinsdag met uitloop naar woensdag. Alleen met een aantal mensen die ik nog niet ken. Dood eng vind ik het, en als ik de website bekijk denk ik neeeeeeee! Ik wil geen 'fitness holiday', ik wil niet 'pure and organic' eten en ik wil ook geen 'detox'.

Toch doe ik mee. Ik wilde zelf meedoen. Ik heb er zo ongeveer om gesmeekt. Waarom?

Omdat de directeur, Annemieke van de Mast, een vriendin van een vriendin is, en omdat haar leven, zo ongeveer door de door de filosofie van PureScapes, radicaal is veranderd! Geloof ik. Ik ga het haar vanavond vragen. Volgens mij is ze zelfs daarom directeur geworden. Ik hoor het vanavond. Was het maar alvast vanavond.


Purescapes

Offering luxury health retreats. Extensive nutrition and fitness advise on the world's most pristine locations.

Het is een unieke kans. Ze hebben een soort van pilot op Bonaire georganiseerd en ik mag mee doen! Vanavond ga ik naar de locatie. Was het maar alvast vanavond.

Vanavond. Nu is het nog middag hier op Bonaire en ik flip uit de pan! Ik heb eerst al 4 dagen een eetdagboek moeten bijhouden. VRESELIJK. Ik heb alles behoorlijk eerlijk opgeschreven. En heel erg m'n best gedaan om zo ongeveer te eten zoals ik normaal eet, maar dan wel iets minder en ietwat 'normaler'. Ik eet namelijk niet echt. Maaltijden zijn niet mijn 'ding', zeg maar. Ik snack eigenlijk meer. Ja, ik ben een snacker. Ik ben Anousha en ik ben een snacker.

Afgelopen week kwam ik tot die conclusie door het bijhouden van m'n eet (hel) dagboek. Ik eet als een puber of jonge student die net op kamers woont, en die alleen een hele maaltijd (met zware tegenzin) 'ondergaat', als hij bij z'n moeder op bezoek is. Mijn 'moeder' is in dit geval mijn man. Hij doet de boodschappen. Hij kookt. Hij eet gezond. Ik rebelleer. Hij blijft in me geloven. Treurig om achter te komen (4 dagen lang).

Na de 4 dagen kreeg ik uiteraard een medium binge om te vieren dat de vier dagen voorbij waren: 2 borden (we hebben hier geen schalen) chips met dip-saus. Op zich is 'chips met dip saus' prima en lekker om van de genieten, maar ik genoot niet. Althans, eerst twijfelde ik nog. Er was een moment van; "Tja, is dit wel een binge? Ben ik niet 'gewoon' als een normaal mens, lekker te smikkelen van wat chips en dipsaus?" 
Nee. Daar ging het te hysterisch voor. Daar keek ik te veel voor om me heen, bang om betrapt te worden. En ik zat ook niet aan tafel. Niet de hele tijd. Er waren ook momenten van staan en van wat heen en weer geloop. Alleen. Ik was de hele tijd alleen. 
Ik stouwde alles in een noodtempo naar binnen en wat niet meteen in m'n mond (achterin m'n keel) terecht kwam, viel in m'n decolleté, en ook dat heb ik opgegeten. Vervolgens wiste na die 3 minuten van pijnlijk 'genot' al m'n sporen als een meester-dief na een kraak. Als en stiekeme drinker na een 'fout'. Dat is, volgens mijn definitie, een medium binge. 

Vandaag is een en al binge. Geen ontbijt. Nou ja, 1 eetlepel pindakaas. Een halve (mega) zak Cheeto's. 1 Boneriaanse kaassoufflé van 2 dagen oud. 1 oreo koekje. 1 cornetto ijsje. Dat alles voor 2 uur 's middags. En ik moet nog een paar uur. 

Ik heb ook al gehuild. Aan de telefoon, tegen Annemieke, die ik nog niet eens heb ontmoet. Ze was heel lief en zei dat ik niet hoefde te sporten als ik er geen zin in had. 

Ik weet niet waar ik zin in heb. Ik heb geen idee. Ik wil dat deze dag voorbij is. Dat wil ik. 

Over puber gesproken, mijn favorite tekst uit de tijd dat ik puber was is 'Close to Me' van de Cure:

I've waited hours for this,
I've made myself so sick.
I wish I'd stayed asleep today,
I never thought this day would end.
I never thought tonight could ever be
This close to me

Just try to see in the dark,
Just try to make it work,
To feel the fear before you're here.
I make the shapes come much too close,
I pull my eyes out,
Hold my breath,
And wait until I shake

But if I had your faith,
Then I could make it safe and clean.
If only I was sure,


5 opmerkingen:

  1. Lieve Anousha, wat fijn en goed dat je eindelijk terug bent en weer aan het bloggen slaagt. Ik vind je( behalve mooi, leuk, talentvol, gevat , muzikaal , en pfff weet ik veel wat nog meet) dapper !
    Stoer dat je zo iets moeilijks met ons deelt. Jij wil dit, dus het is Oke!
    Respect ...! Hoop dat Je ons op de hoogte houdt , en nog meer hoop ik dat je het goed hebt.
    Lieve groet , Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Myriam van Spengen16 augustus 2012 om 23:29

    Wat knap Anous dat je dit gaat doen en met ons deelt. Ben dit jaar ook aardig wat kilo's kwijtgeraakt maar nu na de vakantie is de draad oppakken weer erg moeilijk. Dus ik bewonder je wil on het te proberen. Net zoals jij ben ik ook een snacker en Bourgondiër. Respect meis. En succes xxxx Myriam

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank jullie wel lieve dames,

    Ben nu bij PureScapes. Super fijne kleine groep vrouwen, tranen en salades. Morgen om 6.15 naar klein Bonaire om te sporten langs op het strand. Fijn dat jullie deze reis met me mee willen beleven.
    xAnousha

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag 1 zit erop...Hoop dat het je goed doet! Succes en geniet daar waar het kan :)
      X Monique

      Verwijderen
  4. Dank lieve Monique! Dag 2 nu ook en je hebt gelijk ik kan er van genieten!
    xxA

    BeantwoordenVerwijderen

Volgers

Eten en ik. Ik en eten.